जगजन मनरंजे रे, मन्मथ बल भंजे रे;
नवि राग नवि दोष, तुं अंजे चित्तशुं रे.
शिर छत्र बिराजे रे, देवदुंदुभि बाजे रे;
ठकुराई ईम छाजे, तो हि अकिंचणो रे.
थिरता धृति सारी, वरी समता नारी;
ब्रह्मचारी शिरोमणी तो पण तुं सुणीयो रे.
न धरे भव रंगो रे, नवि दोषासंगो रे;
मृगलंछन चंगो रे, तो पण तुं सही रे.
तुम गुण कुण आखे रे, जग केवली पाखे रे;
सेवक जश भाखे रे, अचिरासुत तुं जयो रे.
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें