Moti Badi Sadhu Vandna बड़ी साधु वंदना

नमूं अनंत चौबीसी, ऋषभादिक महावीर ।

इण आर्य क्षेत्र मां, घाली धर्म नी सीर.. (१)


महाअतुल-बली नर, शूर-वीर ने धीर ।

तीरथ प्रवर्तावी, पहुंचा भव-जल-तीर.. (२)


सीमंधर प्रमुख, जघन्य तीर्थंकर बीस ।

छै अढ़ी द्वीप मां, जयवंता जगदीश.. (३)


एक सौ ने सत्तर, उत्कृष्ट पदे जगीश ।

धन्य मोटा प्रभुजी, तेह ने नमाऊँ शीश.. (४)


केवली दोय कोड़ी, उत्कृष्टा नव कोड़ ।

मुनि दोय सहस कोड़ी, उत्कृष्टा नव सहस कोड़.. (५)


विचरे छै विदेहे, मोटा तपसी घोर ।

भावे करि वंदूं, टाले भव नी खोड़.. (६)


चैबीसे जिन ना, सगला ही गणधार ।

चैदह सौ ने बावन, ते प्रणमूँ सुखकार.. (७)


जिनशासन-नायक, धन्य श्री वीर जिनंद ।

गौतमादिक गणधर, वर्तायो आनंद.. (८)


श्री ऋषभदेव ना, भरतादिक सौ पूत ।

वैराग्य मन आणी, संयम लियो अद्भूत.. (९)


केवल उपजाव्यूं, कर करणी करतूत ।

जिनमत दीपावी, सगला मोक्ष पहूंत.. (१०)


श्री भरतेश्वर ना, हुआ पटोधर आठ ।

आदित्यजशादिक, पहुंत्या शिवपुर-वाट.. (११)


श्री जिन-अंतर ना, हुआ पाट असंख ।

मुनि मुक्ति पहुंत्या, टालि कर्म नो वंक.. (१२)


धन्य कपिल मुनिवर, नमी नमूं अणगार ।

जेणे तत्क्षण त्याग्यो, सहस-रमणी-परिवार.. (१३)


मुनि बल हरिकेशी, चित्त मुनीश्वर सार ।

शुद्ध संयम पाली, पाम्या भव नो पार.. (१४)


वलि इखुकार राजा, घर कमलावती नार ।

भग्गू ने जशा, तेहना दोय कुमार.. (१५)


छये छती ऋद्ध छांडी, लीधो संयम-भार ।

इण अल्पकाल मां, पाम्या मोक्ष-द्वार (१६)


वलि संयति राजा, हिरण-आहिडे जाय ।

मुनिवर गर्दभाली, आण्यो मारग ठाय.. (१७)


चारित्र लेई ने, भेट्या गुरु ना पाय ।

क्षत्री राज ऋषीश्वर, चर्चा करी चित लाय.. (१८)


वलि दशे चक्रवर्ती, राज्य-रमणी ऋद्धि छोड़ ।

दशे मुक्ति पहुंत्या, कुल ने शोभा च्होड़.. (१९)


इस अवसर्पिणी काल मां, आठ राम गया मोक्ष ।

बलभद्र मुनीश्वर, गया पंचमे देवलोक.. (२०)


दशार्णभद्र राजा, वीर वांद्या धरि मान ।

पछि इंद्र हटायो, दियो छः काय-अभयदान.. (२१)


करकंडू प्रमुख, चारे प्रत्येक बुद्ध ।

मुनि मुक्ति पहुंत्या, जीत्या कर्म महाजुद्ध.. (२२)


धन्य मोटा मुनिवर, मृगापुत्र जगीश ।

मुनिवर अनाथी, जीत्या राग ने रीश.. (२३)


वलि समुद्रपाल मुनि, राजमती रहनेम ।

केशी ने गौतम, पाम्या शिवपुर-खेम.. (२४)


धन विजयघोष मुनि, जयघोष वलि जाण ।

श्री गर्गाचार्य, पहुंत्या छै निर्वाण.. (२५)


श्री उत्तराध्ययन मां, जिनवर कर्या बखाण ।

शुद्ध मन से ध्यावो, मन में धीरज आण.. (२६)


वलि खंदक संन्यासी, राख्यो गौतम-स्नेह ।

महावीर समीपे, पंच महाव्रत लेह.. (२७)


तप कठिन करीने, झौंसी आपणी देह ।

गया अच्युत देवलोके, चवि लेसे भव-छेह.. (२८)


वलि ऋषभदत्त मुनि, सेठ सुदर्शन सार ।

शिवराज ऋषीश्वर, धन्य गांगेय अणगार.. (२९)


शुद्ध संयम पाली, पाम्या केवल सार ।

ये चारे मुनिवर, पहुंच्या मोक्ष मंझार.. (३०)


भगवंत नी माता, धन-धन सती देवानंदा ।

वलि सती जयंती, छोड़ दिया घर-फंदा.. (३१)


सति मुक्ति पहुंत्या, वलि ते वीर नी नंद ।

महासती सुदर्शना, घणी सतियों ना वृंद.. (३२)


वलि कार्तिक सेठे, पडि़मा वही शूर-वीर ।

जीम्यो मोरां ऊपर, तापस बलती खीर.. (३३)


पछी चारित्र लीधो, मित्र एक सहस आठ धीर ।

मरी हुओ शक्रेन्द्र, चवि लेसे भव-तीर.. (३४)


वलि राय उदायन, दियो भाणेज ने राज ।

पछी चारित्र लेईने, सार्या आतम-काज.. (३५)


गंगदत्त मुनि आनंद, तारण-तरण जहाज ।

मुनि कौशल रोहो, दियो घणां ने साज.. (३६)


धन्य सुनक्षत्र मुनिवर, सर्वानुभूति अणगार ।

आराधक हुई ने, गया देवलोक मझार.. (३७)


चवि मुक्ति जासे, वलि सिंह मुनीश्वर सार ।

बीजा पण मुनिवर, भगवती मां अधिकार.. (३८)


श्रेणिक नो बेटो, मोटो मुनिवर मेघ ।

तजी आठ अंतेउरी, आण्यो मन संवेग.. (३९)


वीर पै व्रत लेई ने, बांधी तप नी तेग ।

गया विजय विमाने, चवि लेसे शिव-वेग.. (४०)


धन्य थावच्चा पुत्र, तजी बतीसो नार ।

तेनी साथे निकल्या, पुरुष एक हजार.. (४१)


शुकदेव संन्यासी, एक सहस शिष्य लार ।

पांच-सौ से शेलक, लीधो संयम-भार.. (४२)


सब सहस अढ़ाई, घणा जीवों ने तार ।

पुंडरिकगिरि ऊपर, कियो पादोपगमन संथार.. (४३)


आराधक हुई ने, कीधो खेवो पार ।

हुआ मोटा मुनिवर, नाम लियां निस्तार.. (४४)


धन्य जिनपाल मुनिवर, दोय धन्ना हुआ साध ।

गया प्रथम देवलोके, मोक्ष जासे आराध.. (४५)


श्री मल्लीनाथ ना छह मित्र, महाबल प्रमुख मुनिराय ।

सर्वे मुक्ति सिधाव्या, मोटी पदवी पाय.. (४६)


वलि जितशत्रु राजा, सुबुद्धि नामे प्रधान ।

पोते चारित्र लई ने, पाम्या मोक्ष-निधान.. (४७)


धन्य तेतली मुनिवर, दियो छ काय अभयदान ।

पोटिला प्रतिबोध्या, पाम्या केवलज्ञान.. (४८)


धन्य पांचे पांडव, तजी द्रौपदी नार ।

थेवरां नी पासे, लीधो संयम-भार.. (४९)


श्री नेमि वंदन नो, एहवो अभिग्रह कीध ।

मास-मासखमण तप, शत्रुंजय जई सिद्ध.. (५०)


धर्मघोष तणा शिष्य, धर्मरुचि अणगार ।

कीडि़यों नी करुणा, आणी दया अपार.. (५१)


कड़वा तूँबा नो, कीधो सगलो आहार ।

सर्वार्थसिद्ध पहुंत्या, चवि लेसे भव-पार.. (५२)


वलि पुंडरिक राजा, कुंडरिक डिगियो जाण ।

पोते चारित्र लेई ने, न घाली धर्म मां हाण.. (५३)


सर्वार्थसिद्ध पहुंत्या, चवि लेसे निर्वाण ।

श्री ज्ञातासूत्र मां, जिनवर कर्या बखाण.. (५४)


गौतमादिक कुंवर, सगा अठारे भ्रात ।

सब अंधकविष्णु-सुत, धारिणी ज्यांरी मात.. (५५)


तजी आठ अंतेउर, काढ़ी दीक्षा नी बात ।

चारित्र लेई ने, कीधो मुक्ति नो साथ.. (५६)


श्री अनीकसेनादिक, छहे सहोदर भाय ।

वसुदेव ना नंदन, देवकी ज्यांरी माय.. (५७)


भद्दिलपुर नगरी, नाग गाहावई जाण ।

सुलसा-घर वधिया, सांभली नेम नी वाण.. (५८)


तजी बत्तीस-बत्तीस अंतेउर, निकलिया छिटकाय ।

नल कूबेर समाना, भेट्या श्री नेमि ना पाय.. (५९)


करी छठ-छठ पारणा, मन में वैराग्य लाय ।

एक मास संथारे, मुक्ति विराज्या जाय.. (६०)


वलि दारुक सारण, सुमुख-दुमुख मुनिराय ।

वलि कुंवर अनाधृष्ट, गया मुक्ति-गढ़ मांय.. (६१)


वसुदेव ना नंदन, धन-धन गजसुकुमाल ।

रूपे अति सुंदर, कलावन्त वय बाल.. (६२)


श्री नेमी समीपे, छोड्यो मोह-जंजाल ।

भिक्षु नी पडि़मा, गया मसाण महाकाल.. (६३)


देखी सोमिल कोप्यो, मस्तक बांधी पाल ।

खेरा नां खीरा, शिर ठविया असराल.. (६४)


मुनि नजर न खंडी, मेटी मन नी झाल ।

परीषह सही ने, मुक्ति गया तत्काल.. (६५)


धन जाली मयाली, उवयाली आदि साध ।

शांब ने प्रद्युम्न, अनिरुध साधु अगाध.. (६६)


वलि सतनेमि, दृढ़नेमि, करणी कीधी निर्बाध ।

दशे मुक्ति पहुंत्या, जिनवर-वचन आराध.. (६७)


धन अर्जुनमाली, कियो कदाग्रह दूर ।

वीर पै व्रत लई ने, सत्यवादी हुआ शूर.. (६८)


करी छठ-छठ पारणा, क्षमा करी भरपूर ।

छह मासां मांही, कर्म किया चकचूर.. (६९)


कुँवर अइमुत्ते, दीठा गौतम स्वाम ।

सुणि वीर नी वाणी, कीधो उत्तम काम.. (७०)


चारित्र लेई ने, पहुंत्या शिवपुर-ठाम ।

धुर आदि मकाई, अन्त अलक्ष मुनि नाम.. (७१)


वलि कृष्णराय नी, अग्रमहिषी आठ ।

पुत्र-बहु दोय, संच्या पुण्य ना ठाठ.. (७२)


जादव-कुल सतियां, टाल्यो दुःख उचाट ।

पहुंची शिवपुर मां, ए छे सूत्र नो पाठ.. (७३)


श्रेणिक नी राणी, काली आदिक दश जाण ।

दशे पुत्र-वियोगे, सांभली वीर नी वाण.. (७४)


चंदनबाला पै, संयम लेई हुई जाण ।

तप कर देह झौंसी, पहुंची छै निर्वाण.. (७५)


नंदादिक तेरह, श्रेणिक नृप नी नार ।

सगली चंदनबाला पै, लीधो संयम-भार.. (७६)


एक मास संथारे, पहुंची मुक्ति मंझार ।

ए नेवुं जणा नो, अंतगड मां अधिकार.. (७७)


श्रेणिक ना बेटा, जाली आदिक तेवीस ।

वीर पै व्रत लेई ने, पाल्यो विसवावीस.. (७८)


तप कठिन करी ने, पूरी मन जगीश ।

देवलोके पहुंत्या, मोक्ष जासे तजी रीश.. (७९)


काकन्दी नो धन्नो, तजी बत्तीसे नार ।

महावीर समीपे, लीधो संयम भार.. (८०)


करी छठ-छठ पारणा, आयंबिल उज्झित आहार ।

श्री वीर बखाण्यो, धन धन्नो अणगार.. (८१)


एक मास संथारे, सर्वार्थसिद्ध पहुंत ।

महाविदेह क्षेत्र मां, करसे भवनो अंत.. (८२)


धन्ना नी रीते, हुआ नव ही संत ।

श्री अनुत्तरोववाई मां, भाखि गया भगवंत.. (८३)


सुबाहु प्रमुख, पांच-पांच सौ नार ।

तजी वीर पे लीधा, पांच महाव्रत सार.. (८४)


चारित्र लेई ने, पाल्यो निर् अतिचार ।

देवलोक पहुंच्या, सुखविपाके अधिकार.. (८५)


श्रेणिक ना पोता, पउमादिक हुआ दस ।

वीर पै व्रत लेई ने, काढ़्यो देह नो कस.. (८६)


संयम आराधी, देवलोक मां जई बस ।

महाविदेह क्षेत्र मां, मोक्ष जासे लेई जस.. (८७)


बलभद्र ना नन्दन, निषधादिक हुआ बार ।

तजी पचास अंतेउरी, त्याग दियो संसार.. (८८)


सहु नेमि समीपे, चार महाव्रत लीध ।

सर्वार्थसिद्ध पहुंच्या, होसे विदेहे सिद्ध.. (८९)


धन्ना ने शालिभद्र, मुनीश्वरों नी जोड़ ।

नारी ना बंधन, तत्क्षण नांख्या तोड़.. (९०)


घर-कुटुम्ब-कबीलो, धन-कंचन नी कोड़ ।

मास-मासखमण तप, टालसे भव नी खोड़.. (९१)


श्री सुधर्मा ना शिष्य, धन-धन जंबू स्वाम ।

तजी आठ अंतेउरी, मात-पिता धन-धाम.. (९२)


प्रभवादिक तारी, पहुंत्या शिवपुर-ठाम ।

सूत्र प्रवर्तावी, जग मां राख्यूं नाम.. (९३)


धन ढंढण मुनिवर, कृष्णराय ना नंद ।

शुद्ध अभिग्रह पाली, टाल दियो भव-फंद.. (९४)


वलि खंदक ऋषि नी, देह उतारी खाल ।

परीषह सही ने, भव-फेरा दिया टाल.. (९५)


वलि खंदक ऋषि ना, हुआ पांचसौ शीश ।

घाणी मां पील्या, मुक्ति गया तज रीश.. (९६)


संभूतिविजय-शिष्य, भद्रबाहु मुनिराय ।

चैदह पूर्वधारी, चंद्रगुप्त आण्यो ठाय.. (९७)


वलि आद्र्रकुंवर मुनि, स्थूलभद्र नंदिषेण ।

अरणक अइमुत्तो, मुनीश्वरों नी श्रेण.. (९८)


चैबीसे जिन ना मुनिवर, संख्या अठावीश लाख ।

ऊपर सहस अड़तालीस, सूत्र परंपरा भाख.. (९९)


कोई उत्तम वांचो, मोंढे जयणा राख ।

उघाड़े मुख बोल्यां, पाप लगे इम भाख.. (१००)


धन्य मरुदेवी माता, ध्यायो निर्मल ध्यान ।

गज-होदे पायो, निर्मल केवल ज्ञान.. (१०१)


धन आदीश्वर नी पुत्री, ब्राह्मी सुन्दरी दोय ।

चारित्र लेई ने, मुक्ति गई सिद्ध होय.. (१०२)


चैबीसे जिन नी, बड़ी शिष्यणी चैबीस ।

सती मुक्ति पहुंच्या, पूरी मन जगीश.. (१०३)


चैबीसे जिन ना, सर्व साधवी सार ।

अड़तालीस लाख ने, आठ से सत्तर हजार.. (१०४)


चेड़ा नी पुत्री, राखी धर्म नी प्रीत ।

राजीमती विजया, मृगावती सुविनीत.. (१०५)


पद्मावती मयणरेहा, द्रौपदी दमयंती सीत ।

इत्यादिक सतियां, गई जमारो जीत.. (१०६)


चैबीसे जिन नां, साधु-साधवी सार ।

गया मोक्ष देवलोके, हृदय राखो धार.. (१०७)


इण अढ़ी द्वीप मां, घरड़ा तपसी बाल ।

शुद्ध पंच महाव्रत धारी, नमो-नमो तिहुं काल.. (१०८)


इण यतियों सतियों ना, लीजे नित प्रति नाम ।

शुद्ध मन थी ध्यावो, एह तिरण नो ठाम.. (१०९)


इण यतियों सतियों सूं, राखो उज्ज्वल भाव ।

इम कहे ऋषि ‘जयमल’ एह तिरण नो दाव.. (११०)


संवत् अठारा ने, वर्ष साते सिरदार ।

गढ़ जालोर मांही, एह कह्यो अधिकार.. (१११)

टिप्पणियाँ