सोवनवाडी फूलडे छाई, छाब भरी हुं लावुंजी,
फूलज लावुं ने हार गुंथावुं, प्रभुजीने कंठे सोहावुंजी,
उपवास करुं तो भूखज लागे, उनुं पाणी नवि भावेजी,
आंबिल करूं तो लुखुं न भावे, नीवी ए डूचा आवेजी.. (१)
एकासणुं करुं तो भूखे न रही शकुं, सुखे खाउं त्रण टंकजी,
सामयिक करूं तो बेसी न शकुं, निंद्रा करुं सारी रातजी,
देरे जाउं तो खोटी थाउं, घरनो धंधो चुकुजी,
दान दउं तो हाथज ध्रूजे, हैये कंपारी छूटेजी.. (२)
जीवने जमडानु तेडुं आव्युं, सर्व मेलीने चालोजी,
रहो रहो जमडाजी आजनो दहाडो, शत्रुंजे जईने आवुजी,
शत्रुंजे जईने द्रव्यज खर्चु, मोक्ष मार्ग हुं मांगुजी,
घेला जीवडा घेलुं शुं बोले? आटला दिवस शुं कीधुंजी.. (३)
जाते जे जीवे पाछळ भातुं, शुं शुं आवे साथेजी,
काची फूलेरने खोखरी हांडी, काष्टना भारा साथेजी,
“ज्ञानविमल” गुरू एणि पेरे भाखे, द्यावो अध्यातम ध्यानजी,
भाव भक्ति शुं जीनजीने पूजो, समकित ने अजवाळोजी.. (४)
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें