चेतन ! ज्ञान अजुवाळीये, टाळीचे मोह संताप रे;
चित्त डमडोलतुं वाळीए, पाळीए सहज गुण आप रे. १
उपशम अमृतरस पीजीए, कीजीए साधु गुण गान रे;
अधम वचणे नवि खीजीए, दीजीए सज्जनने मान रे. २
क्रोध अनुबंध नवि राखीए, भाखीए वचण मुख साच रे;
समकित रत्नरूचि जोडीए, छोडीए कुमति मति काच रे. ३
शुद्ध परिणामने कारणे, चारनां शरण धरे चित्त रे;
प्रथम तिहां शरण अरिहंतनुं जेह जगदीश जग मित्त रे. ४
जे समवसरणमां राजतां, भांजता भविक संदेह रे;
धर्मना वचन वरसे सदा, पुष्परावर्त जिम मेह रे. ५
शरण बीजुं भजे सिद्धनुं, जे करे कर्म चकचूर रे;
भोगवे राज शिव नगरनुं ज्ञान आनंद भरपूर रे. ६
साधुनुं शरण त्रीजुं धरे, जेह साधे शिव पंच रे;
मूळ उत्तर गुणे जे वर्या, भव तर्या भाव निग्रंथ रे. ७
शरण चोथुं धरे धर्मनुं, जेहमां वर दयाभाव रे;
जेह सुख हेतु जिनवर कह्यो, पाप जल तरवा नाव रे. ८
चारनां शरण ए पडिवजे, वळी भजे भावना शुद्ध रे;
दुरित सवि आपणा निंदिए, जीम होय संवर वृद्धि रे. ९
इहभव परभव आचर्चा, पाप अधिकरण मिथ्यात्व रे;
जे जिनाशातनादिक घणां, निंदिए तेह गुणघात रे. १०
गुरूतणां वचन जे अवगणी, गुंचिया आप मत जाल रे;
बहुपरे लोकोने भोळव्यां, निंदिए तेह जंजाल रे. ११
जेह हिंसा करी आकरी, जेह बोल्या मृषावाद रे;
जेह परधन हरी हरखीयां, कीधलो काम उन्माद रे. १२
जेह धन धान्य मूछ धरी, सेविया चार कषाय रे;
राग ने द्वेषने वश हुआ, जे कीयो कलह उपाय रे. १३
जूह जे आळ परने दिया, जे कर्या पिशुनता पाप रे;
रति अरति निंद माया मृषा, वळीय मिथ्यात्व संताप रे. १४
पाप जे एहवा सेविचां, निंदिए तेह मिहुं काल रे;
सुकृत अनुमोदना कीजीए, जिम होय कर्म विसराल रे. १५
विश्व उपकार जे जिन करे, सार जिन नाम संयोग रे;
तेह गुण तास अनुमोदिए, पुण्य अनुबंध शुभयोग रे. १६
सिद्धनी सिद्धता कर्मना, क्षय थकी उपनी जेह रे;
जेह आचार आचार्यनो, चरण वन सिंचवा मेह रे. १७
जेह विझायनो गुण भलो, सूत्र सझाच परिणाम रे;
साधुनी जेह वळी साधुता, मूळ उत्तर गुण धाम रे. १८
जेह विरति देशश्रावक तणी, जेह समकित सदाचार रे;
समकित दृष्टि सुरनर तणो, तेह अनुमोदिए सार रे. १९
अन्यमां पण दयादिक गुणो, जेह जिनवचन अनुसार रे;
सर्व ते चित्त अनुमोदिए, समकित बीज निरधार रे २०
पाप नवि तीव्र भावे करे, जेहने नवि भव राग रे;
उचित स्थिति जेह सेवे सदा, तेह अनुमोदवा लाग रे. २१
थोडलो पण गुण परतणो, सांभळी हर्ष मन आण रे;
दोष लव पण निज देखतां, निर्गुण निजआतमां जाण रे. २२
उचित व्यवहार अवलंबने, एम करी स्थिर परिणाम रे;
भाविये शुद्धनय भावना, पापनाशच तणुं ठाम रे. २३
देह मन वचन पुद्गल थकी, कर्मथी भिन्न तुज रूप रे;
अक्षय अकलंक छे जीवनुं ज्ञान आनंद स्वरूप रे. २४
कर्मथी कल्पना ऊपजे, पवनथी जेम जलधि वेल रे;
रूप प्रगटे सहज आपणुं देखतां दृष्टि स्थिर मेल रे. २५
धारतां धर्मनी धारणा, मारतां मोतवड चोर रे;
ज्ञानरूचि वेल विस्तारता, वारतां कर्मनुं जोर रे. २६
राग विष दोष उतारतां, झारतां द्वेष रस शेष रे;
पूर्व मुनि वचन संभारतां, वारतां कर्म निःशेष रे. २०
तेह अणछोडता चालीए, पामीए जिम परमधाम रे. २८
श्री नयविजय गर शिष्यनी शीखडी अमृत वेल रे;
एह जे चतुर नार आदरे, ते लहे सुयश रंग रेल रे. २९
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें