Mari vinati mani ne mane etalu jain stavan
मारी विनंती मानीने मने एटलुं
( राग : होठों से छु लो तुम . . . प्रेमगीत )
आसमानना तारा वीणवा , पंखिओ सह चाल्या रे ,
दीक्षार्थीए संयमना सुना , सपना भाव्या रे ,
अणगार बनुं साचो , मने एटलुं बळ देजो ,
मारी विनंती मानीने , मने एटलुं बळ देजो . . 1
रंग राग जगतभरनां , बंधनमां बांधे छे ,
संतापो आपीने , आतम रंजाडे छे ,
जंबुस्वामी जेवो , वैराग्य प्रबळ देजो . . . 2
निमित्तो मळे नबळा , पण मन ललचाय नहीं ,
लाखों लोभामणमां , अंतर अटवाय नहिं
चारित्र रहे निर्मळ , स्थूलभद्रनुं बळ देजो . . . 3
दुराचारो सेव्या , जे कहेवाय नहीं ,
पापो बांध्या एवा , हवे छूटवाय नहीं ,
अईमुत्ता मुनि केरो . दोषोनो डर देजो . . . 4
दान सतत चाले , संक्लेश जगाडे छे ,
विषयोनी विषम ज्वाळा , आतमने बाळे छे ,
मुनि गजसुकुमाल तणो , संवेग विमल देजो . . . 5
शास्त्रोना अभ्यासे , मने परमनो पंथ मळे ,
समजण साची पामुं , अज्ञान तिमिर टळे ,
माषतुष मुनिवरनो , स्वाध्याय सफळ देजो . . . 6
जीवनभर गुरुवरनु , स्वीकारूँ शरण साचुं ,
श्वासो लेता - मूकतां , पण गुरुआणा याचु ,
गौतमस्वामी जेवुं , जीवन अर्पण देजो . . . 7
टिप्पणियाँ
एक टिप्पणी भेजें